Nie spodziewałem się po tym filmie zbyt dużo. I niestety miałem rację.
Zaczyna się dobrze. Całkiem ciekawie i zaskakująco. Bardzo dobry pomysł z kopertą z dwudziestoma przedmiotami pomagającymi głównemu bohaterowi w przeżyciu. Całkiem dobry jest też pościg za motorem. ( trochę życia jest w tej scenie ) Niestety reszta nie zadowala.
Po pierwsze, co strasznie mnie denerwowało to drewniana "gra" - czy to w ogóle można nazwać grą? - Afflecka. Przez cały film ciągle ta sama nie zmieniona mina. Czy się bije czy żegna z Umą, czy pracuje. Tragedia. Sytuację ratuje trochę Uma Thurman, ale niestety w filmie nie jest jej dużo więc nie ma czym się specjalnie wykazać.
Rzecz numer dwa to straszna nielogiczność w postaci Michaela. Podobno jest to geniusz - co trudno uwierzyć mi jak widze Afflecka - a z drugiej strony, bije się, strzela, jeździ na motorze, ucieka prawie jak Bond. Takiej bajki nie jestem w stanie kupić.
Wolne sceny są nudne, nie czuć "iskier" pomiędzy bohaterami. Pościgi także nie zadowalają. Woo jest specjalista w kinie akcji a tu wygląda jakby zrobił sobie wolne. Scena w metrze bez napięcia, sztuczna, i udawana.
Ja rozumiem że Woo moze mieć obsesję na punkcie gołębi. W MI2 pokazał to bardzo. Tutaj także umieścił jednego gołębia, tylko po co?
Wyraźnie w Zapłacie coś nie gra. Niestety wieje nudą. Po dobrym początku akcja rozmywa się zmierzając do przesłodzonego happy endu którego domyślamy się już od co najmniej połowy filmu. Na koniec żadnego zaskoczenia, zwrotu o 180 stopni. Dobry pomysł z kopertą ( trwający cały film ) nie intryguje tak jak powinien.
Gdyby nie pomysł wymazywania pamięci i kierowanie pogodą w ogóle nie wiedzielibyśmy, że jesteśmy w przyszłości. Jak na taki film to fatalnie...
Sytuację poprawia trochę muzyka Johna Powella. ( przynajmniej nie razi ). Bardzo lubię takie dynamiczno - spokojne połączenie skrzypiec i fortepianu z muzyką elektroniczną.
Ogólnie naciągane 4/10.